مکان و زمان در سینمای ژان ماری استروب و دنیل اوییه
مسئله ی فضا به سرعت به مسئله ای اخلاقی بدل می شود؛ یافتن نقطه ی درست برای کاشتن دوربین: «باید بخش دوم خیلی زود/خیلی دیر را به چشم یک پرفورمنس غیر معمول دید، متشکل از نزدیک شدن و عقب نشینی؛ فیلمسازها، بیشتر در قاموس متخصصان طب سوزنی تا زمین شناس، دنبال یک نقطه می گردند—تنها نقطه، نقطه ی درست—جایی که دوربین بتواند بدون مزاحمت مردم را تماشا کند.» از ریوِت و کاپو تا گدار و ترکینگ شات، رابطه ی اخلاق و دوربین بحث جدیدی در سینما نیست، اما به قول استروب و اوییه (که خود شاعر فرانسوی، شارل پگی را نقل می کنند) «انقلاب .کردن همچنین به معنی بازگرداندن چیزهای قدیمی و فراموش شده ست»
Read the full text here.